موسسه ی فرهنگ عترت ع

گروه اندیشه: امام حسین(ع) وقتی علی‌اکبر(ع) را به سوی میدان روانه کرد، آیه «إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ» را با صوت بلند تلاوت فرمود و با این ‌کار جنگ با ایشان را جنگ با عصاره صفات پسندیده انبیا و اولیا خواند.

حجت‌الاسلام «عبدالکریم پاک‌نیا»، مدرس عالی حوزه غلمیه قم

تابحال چندین بخش از گفت‌وگوی خبرنگار سرویس اندیشه و علم خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) با حجت‌الاسلام والمسلمین «عبدالکریم پاک‌نیا» مدرس عالی حوزه علمیه قم، تقدیم شما مخاطبان عزیز شد. در این چند قسمت کوشیده شد تا روایتی قرآنی، از آن حماسه جاوید به تصویر کشیده شود و آیاتی را که در سیر تحقق این رخداد عظیم از زبان مبارک آن سردار عشق، تلاوت شده است، بررسی و تحلیل کنیم؛ اینک نهمین و آخرین بخش این مصاحبه را از نظر می‌گذرانیم.
قسمت پیشین را این‌جا بخوانید

حجت‌الاسلام «عبدالکریم پاک‌نیا» حماسه عاشورا را تجلی شرافت دانست و دریاره ذلت‌ناپذیری امام حسین (ع) گفت: در ظهر عاشورا «قیس بن‌ اشعث» آن حضرت را برای فرمان‌بری از بنی‌امیه فرا خواند. امام حسین (ع) در آن لحظات بحرانی که سخت‌ترین شرایط برایش پیش آمده بود با تلاوت آیاتی، استقامت و پایداری خود را در راه هدف و مبارزه با طاغوتیان زمان اعلام کرد و بر این تصمیم قطعی خود پای فشرد.

وی افزود: اباعبدالله الحسین فرمودند: «لا والله لااعطیکم بیدی اعطاء الذلیل و لاافر فرار العبید» (نه به خدا، من همانند افراد زبون و ضعیف‌النفس دست تسلیم به سوی شما دراز نمی‌کنم و همانند بردگان فرار نمی‌کنم)؛ آن‌گاه با صدای بلند و خطاب به جمعیت حاضر این آیات نورانی را تلاوت فرمودند: «وَإِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَ رَبِّکُمْ أَن تَرْجُمُونِ» (و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى‏برم از اینکه مرا سنگ‌باران کنید )، «دخان، 20» و سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «... إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّکُم مِّن کُلِّ مُتَکَبِّرٍ لَّا یُؤْمِنُ بِیَوْمِ الْحِسَابِ» (... من از هر متکبرى که به روز حساب عقیده ندارد به پروردگار خود و پروردگار شما پناه برده‏ام)، «غافر، 27».

مدرس عالی حوزه علمیه قم، با اشاره به این نکته که امام با این آیات، خود را در چتر حمایت باری‌تعالی قرار داد، تصریح کرد: امام (ع)با این کار از شر متکبران بی‌ایمان به خداوند پناه برد و به دشمن لجوج و معاند خود بار دیگر اعلام فرمود که من نه تسلیم می‌شوم و نه از صحنه مبارزه فاصله خواهم گرفت؛ بلکه با همه وجود و هستی در پناه آفریدگار جهان مبارزه خواهم کرد و حجت را بر شما به اتمام خواهم رساند تا در طول تاریخ برای همه ثابت شود که اولیای الهی هرگز با زور و تهدید متکبران به زانو در نمی‌آیند و از هدف بلند خود دست نمی‌کشند.

نویسنده کتاب «الخصائص الحسینیه» خاطرنشان کرد: هم‌چنین تلاوت آیه فوق، این حقیقت را به اثبات رساند که مبارزه با مستکبران ستمگر، بدون ایمان به خدا و پشتیبانی معنوی به ثمر نخواهد رسید؛ چراکه زمام امور هر دو طرف به دست خداوند سبحان است.

مولف کتاب «آموزه‌های وحی در قصه‌های تربیتی» در ادامه سخنان خود به حضرت علی‌اکبر، وارث زیبایی‌ها و فضیلت‌های امام حسین (ع) اشاره کرد و گفت: مقام حضرت علی اکبر در نزد امام حسین چنان رفیع و منیع بود که حضرت اباعبدالله آن جوان ارجمند را یادگار رسول خدا می‌دانست و هرگاه دلش در فراق پیامبر تنگ می‌شد و مشتاق زیارت نبی مکرم اسلام می‌شد؛ در سیمای علی اکبر، رسول خدا را جست‌و‌جو می‌کرد و از عطر وجود آن گرامی رایحه رسول‌الله را استشمام می‌کرد.

«پاک‌نیا» افزود: به همین لحاظ، امام هنگام وداع با فرزند برومندش آیه شریفه‌ای را از سوره آل عمران تلاوت کرد و به دوست و دشمن بار دیگر عظمت علی اکبر (ع) را نمایان ساخت. امام وقتی که جناب علی اکبر را به سوی دشمن روانه می‌کرد، این آیه را با صوت بلند تلاوت ‌کرد: «إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ ?34?» (به یقین خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر مردم جهان برترى داده است. فرزندانى که بعضى از آنان از [نسل] بعضى دیگرند و خداوند شنواى داناست.) «33 و 34 آل عمران».

مدرس عالی حوزه علمیه قم در پایان اذعان کرد: امام حسین (ع) در این آیه شریفه به صفات زیبا و فضایل اخلاقی فرزند گرامی‌اش اشاره دارد که همه را از انبیا و اولیا و افراد برگزیده به ارث برده است، امام به دشمن خویش اعلام کرد که شما با کشتن علی اکبر به جنگ با ارزش‌ها و فضیلت‌ها برخاسته‌اید، او یک جوان معمولی نیست؛ بلکه مظهر پاکی و صداقت و تقواست که ریشه در خاندانش دارد. او عصاره صفات پسندیده انبیا و اولیاست، شما با کشتن این جوان تمام انبیا و اولیا و اوصیا و همه خوبی‌ها را هتک حرمت کرده‌اید.