خاطرات و آموزه هائی از پیاده روی اربعین، از عبدالکریم پاک نیا تبریزی ، ماهنامه مبلغان ش 172
اشاره:
گزارشی از حماسة حضور
بزرگ‌ترین اجتماع شیعیان جهان با حضور 17 میلیون نفر از 60 کشور در کربلای معلا برگزار شد. اربعین حسینی را می‌توان بزرگ‌ترین اجتماع شیعیان دانست که به صورت سالانه و با حضور میلیون‌ها عاشق دلباخته برگزار می‌شود. این اجتماع پرشور که در زمان متوکل‌ها و صدام‌ها با سختی و مشقت فراوانی همراه بود، چند سالی است که با عظمت و شکوهی دو چندان برگزار می‌گردد.
حضور عاشقان حسینی با پای پیاده و با خلق صحنه‌های اعجاب‌آور از شور و شعور، نماد اتحاد و همدلی شیعیان و عشق الهی آنان بود. به گزارش خبرگزاری حوزه، مقامات عراقی آمار زائران امسال را حدود 17 میلیون نفر برآورد کرده بودند که 10 میلیون نفر آنان از 60 کشور جهان آمده بودند. این آمار شامل چند روز قبل از اربعین حسینی تا روز اربعین بود و در روز اربعین حدود 3 میلیون نفر گرداگرد حرم سالار شهیدان طواف می‌کردند. اولین گروه زائران پیاده، شیعیان بصره و جنوب عراق بودند که از ابتدای ماه صفر حرکت خود را آغاز کرده بودند و اوج عظمت و شور این حرکت بی‌نظیر در مسیر نجف اشرف به کربلا دیده می‌شد. مسیر 80 کیلومتری نجف تا کربلا، با 1400 تیر چراغ برق شماره‌گذاری شده تا در صورت نبود امکانات اطلاع‌رسانی و ضعف آنتن‌دهی تلفن‌های همراه، زائران یکدیگر را پیدا کنند.
در این مسیر حدود هزار هیئت مذهبی آماده پذیرایی و خدمت‌رسانی به زائران بودند و تمام نیازهای زائران را مهیا کرده بودند. اطعام 17 میلیون نفر در چندین نوبت را با هزینه‌های دولتی نمی‌توان تأمین کرد و تنها شور و عشق مردم پشتوانه این حرکت ارزشمند است.
جرعه‌ای از لذتهای معنوی
چند روز به اربعین بود که مطالعة مطلبی دلم را به آستانة حرم امام حسین % برد. یک لحظه با خدا نجوا کردم که: خدایا! این همه از تو عمر گرفته‌ام؛ اما هنوز یک زیارت اربعین ـ که از نشانه‌های شیعه شمرده شده است ـ در نامة اعمالم ثبت نشده است. بعد به امام حسین% عرضه داشتم: آقای من! معلوم نیست من اربعینهای دیگری را درک کنم. چه می‌شود مرا نیز در ردیف زائرین اربعین امسال قرار دهی؟ همان روز از امام% برات کربلا را گرفتم و با تعطیل تمام برنامه‌ها به همراه گروهی از عاشقان راه افتادم و با تمام وجود دریافتم که سالار شهیدان چه زیبا از زائرین دعوت شده‌اش در اربعین پذیرایی می‌نماید که انسان احساس می‌کند در تمام عمرش هرگز به چنین لذت معنوی‌ای دست نیافته است؟
گر بر کنم دل از تو و بردارم از تو مهر آن مهر بر که افکنم این دل کجا برم
گرچه زیارت اربعین با این توصیفات درک نمی‌شود و حتماً باید آن را از نزدیک دید و لمس کرد؛ وگرنه هیچ‌گاه نمی‌شود به بخش اعظم معارف عاشورایی دست یافت؛ امّا به توصیة دوستان چند نکته در این رابطه اشاره می‌کنیم:
سابقة زیارت اربعین
زمانی که سفر پیاده، مخفیانه و با ترس و لرز اربعین به عشق اباعبدالله% از دل بیراهه‌ها انجام می‌شد، بندگان صالح، علما و اولیای الهی برای زیارت سید الشهدا% در روز اربعین اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و پیاده از نجف اشرف به سوی کربلا رهسپار می‌شدند. این مراسم از روز اربعین سال 61 هجری با «جابر بن عبد الله» نخستین زائر کربلا آغاز شده و با وجود حکام سفاک و خونریز اموی و عباسی، با حضور امام سجاد، امام باقر، حضرت زینب، اهل بیت امام حسین و امامان معصوم( ادامه پیدا کرده است و بعد توسط علمای بزرگی همچون: شیخ انصاری، محدث نوری، علامه جعفری، علامه امینی، شهید نواب صفوی و... پی گرفته شده تا اینکه امروزه به هفده میلیون نفر زائر عاشق رسیده است، گرچه امروزه نیز این سفر معنوی خالی از خطر نیست.
. افق حوزه، شماره 355، گزارش: مرتضی سعیدی، 27/10/1391.
. اربعین 1434 ق.
. میرزا جواد آقا ملکی تبریزی یکی از مفاخر عالیقدر جهان تشیع که بارها پیاده از عتبه علویه، رهسپار عتبه حسینی شده است، درباره مراقبه و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین می‌گوید: «به هر روی بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر (اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده، بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش% زیارت کند. هر چند تنها یک بار در تمام عمرش باشد، چنانکه حدیث شریف، علامتهای مؤمن را پنج امر ذکر کرده است: 51 رکعت نماز در شبانه روز، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن. پیشانی بر خاک گذاشتن و بلند «بسم الله الرحمن الرحیم» گفتن در نمازها.» المراقبات، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، نشر لاهوت، تهران، 1387 ش، ص66.
